Cichliden kwekers

Cyphotilapia varianten algemeen

Cyphotilapia varianten algemeen

Hoe kwam het tot de vorming van de varianten.

Hoe komt het dat Cyphotilapia niet gewoon Cyphotilapia is, bedoeld wordt, waarom ontwikkelde zich in hetzelfde meer zich zoveel verschillende varianten van deze familie. Het ligt aan de leeftijd, en aan de speciale geologie, en aan de enorme uitbreiding van het tanganyika meer. Dit betreft een theorie die door menig onderzoekers ondersteund wordt.

vangplaatsen cyphotilapiaEen theorie die dit verklaard.

20 miljoen jaar geleden in het begin van het Tanganyika meer was deze in 2 helften opgedeeld.

Een tot 600 meter boven het meer uitstekende rotswand, dwars door de oost Afrikaanse breuklijn, scheidde de beide helften.

De breuklijn vormde zoals bekend het meer als 700 kilometer lange kuip. Geologische activiteiten in het gebied rondom het huidige Tanganyika meer stuwden in die tijd machtige rotsformaties tot bergen omhoog en leiden de rivieren zo om dat ze in beide delen vloeiden. Pas toen het water langzamerhand boven de grens van 600 meter boven de zeespiegel uitsteeg kon deze rotswand overwonnen worden en de beide meren verenigde zich.

In deze vroegere tijd van het meer, ontwikkelde zich de fauna zodoende in de verschillend delen. Deze scheiding tussen beide was dus de reden van de variantenvorming. Later toen het meer in 1 enkel deel samenkwam bleven meerdere voor de vele vissoorten onoverwinnelijke obstakels bestaan.

Dit is de reden voor de verschillende biotopen van het meer. Tot op de dag van vandaag, wisselen zich langs de oeverzones rotsige omgevingen met zandvlaktes af. En tot op de dag van vandaag overwinnen rots bewonende cichlides de zandvlaktes niet omdat ze aan hun leefomgeving gebonden zijn en zich niet aan de bijna open zandbiotopen wagen. Zandvlaktes kunnen zich overigens over vele kilometers uitstrekken.

Daarom blijft de rostbiotoop bewonende cichliden een populatie op zichzelf. Aan hun leefomgeving gebonden vormen ze al eeuwen lang hun eigen variaties. Dit komt daardoor, omdat het niet met uitwisseling met de genen van andere individuen van dezelfde soort die buiten de rostgemeenschap leven komt. Wat de uitwisseling van de genen binnen een soort ook voorkomt is de enorme lengte van het Tanganyika meer. Tussen Burundi en het noorden en Zambia en het zuiden, liggen meer als 700 kilometers. Wel word vermoed dat de Cyphotilapia migreert door middel van verplaatsing langs zeer diepe rotsachtige passages. Dit zou de enigste mogelijke manier van migratie zijn, aangezien de vissen zich niet zullen wagen aan de open wateren of de zandvlaktes.


De varianten worden zelfstandig.

Sinds de beide Japanse ichtyologen Takahasai en Nakaya in het jaar 2003 voor de soort Cyphotilapia een nieuwe standaard ingevoerd hebben zijn vele houders/liefhebbers van de Cyphotilapia onzeker geworden. Ondanks dat ondertussen wereldwijd bekend is geworden dat de Cyphotilapia gibberosa een zelfstandig soort is geworden is het soms nog steeds onduidelijk welke Cyphotilapia nu een frontosa is en welke een gibberosa.

1 frontosa mag zijn naam behouden.

Net als voorheen gebruiken bijna alle aquariumliefhebbers de naam frontosa als soort verzamelnaam voor alle varianten van de Cyphotilapia familie.

Het begrip “frontosa” heeft zich in de loop van de jaren gevestigd, omdat het tot nu toe alleen maar de enige Cyphotilapia was. Nu gaat men er anders over nadenken, slecht 1 variant van de soort Cyphotilapia is na de tegenwoordige wetenschappelijke benadering een Cyphotilapia frontosa.

Namelijk de oorspronkelijke “oer” frontosa, die uit Kigoma stamt, de variant met zeven strepen. Deze vis dus, die boulenger als eerste beschreven had, mag verder als enige variant Cyphotilapia frontosa genoemd worden. De overigen zijn gibberosa geworden en 3, waaronder de klassieker uit Burundi hebben helemaal geen echte naam meer. Ze worden door de wetenschap verder als Cyphotilapia species aangeduid.

Dat betekend dat ze wel tot de familie Cyphotilapia behoren, maar ze zijn noch frontosa noch gibberosa zijn.

Een frontosa heeft immers 7 strepen en een gibberosa onderscheid zich door een aantal afwijkend eigenschappen en door de opvallende diepblauwe kleur. Het wordt dus erg interessant deze ontwikkeling verder te volgen. De gegevens van bovengenoemde slaan op de feiten die bekend zijn tot februari 2006.

Onoverzichtelijke wirwar.

Des te meer men zich met de verschillende Cyphotilapia varianten bezig houd des te meer wordt het duidelijk dat het een hopeloze onderneming is, om het overzicht tussen de diverse varianten en vangstplaatsen te bepalen. Slecht enige jaren geleden kende men slechts 6 varianten van de Cyphotilapia frontosa. Voorop stond daarbij de geografische variant Cyphotilapia frontosa Burundi.

De Burundi was en is tot nu toe de meest geïmporteerde en gekweekte variant van de Cyphotilapia famillie. Ondertussen duiken steeds vaker nieuwe namen op in samenhang met de frontosa’s en hun vangstgebieden. Op de kaart hieronder zijn de 14 belangrijkste vangstgebieden aangegeven, waar de verschillende soorten varianten Cyphotilapia’s vandaan komen.

tanganyika frontosa gibberosaIs de vangstplek gelijk aan de variant?

De vraag is nu, of elk vangstgebied ook gelijk een nieuwe variant is, of inderdaad elke Cyphotilpia die bv aan de kust van Tanzania maar niet op de zelfde vangstplek gevangen wordt een nieuwe variant is/wordt. Bij het wel of niet crieren van een nieuwe naam spelen desbetreffende duikteams, bedrijven, onderlinge concurrentie een enorme rol. Maar voorlopig zal dit onduidelijk blijven.

Want het verschil is tussen de varianten is zelden zo duidelijk als bijvoorbeeld tussen de Burundi of de Zaïre bleu. Dit wil zeggen dat er tussen de Zaïre en de Zambia duidelijk minder verschil waargenomen kan worden al tussen de Zaïre en de Burundi. Het is dus erg lastig om onderscheid te maken tussen de varianten en daarom ook erg lastig om eventuele nieuwe soorten te ontdekken zodat men dus van een nieuwe variant kan spreken.


Het overzicht kwijt.

Langzamerhand doet het aan alsof niemand meer het overzicht heeft wat betreft de variaties.

Als men op internet gaat rond zoeken zal men ondervinden dat de verschillende talen andere omschrijvingen geven van de familie Cyphotilapia. Er is dus geen internationale standaard.

Daarom zou het zin hebben de verschillende varianten met de vangplaats in verbinding te brengen. Maar omdat uiterlijke kenmerken zo minimaal verschillen met varianten uit de nabij gelegen vangstplekken brengt dit veel verwarring.

Qua uiterlijk maakt het dus niks of weing uit of de vissen in Kapampa of in Moba gevangen worden.

Met opzet veroorzaakte verwarring.

Om het nog wat lastiger te maken, de (vangst)bedrijven en duikteams hangen vanwege de commercie en onderlinge concurrentie een bepaalde naam aan een bepaalde vis en vangst.
Neem de naam Moba bijvoorbeeld, dit is wetenschappelijk allang als foutief vastgesteld, want bij Moba worden géén frontosa´s gevangen. De juiste naam zou M´Toto moeten zijn aangezien deze Moba’s hier worden opgedoken, maar er is geen enkel bedrijf wat dit heeft aangepast tot op heden. De naam Moba werd ingevoerd om concurrerende bedrijven weg te houden bij de werkelijke vangplaats Op deze manier werden ze op de verkeerde been gezet en werd de ware vangstplaats verborgen gehouden. En zo is dit vaker gebeurt en zal dit in de toekomst ook voorkomen.

Een paar voorbeelden van namen en vangstplaatsen.

Zoals eerder gezegd is de naam moba dus niet de naam van de vangstplaats. Deze werkelijke vangstplaats is M’ toto. Dit geld ook voor een aantal andere namen/varianten Mpimbwe word gevangen bij Karema en Masalaba. Kipili en Tanzanites worden beide gevangen bij Kipili. Samazi en Bismarks worden beide gevangen bij Samazi, en Fulwe rocks en Wampembe worden ook beide gevangen bij Fulwe. Niet alle namen staan dus gelijk aan de vangstplaats.

Verkoop door particulieren en winkels

Ook door verkoop vanuit winkels en verkoop door particulieren word veel verwarring veroorzaakt. De varianten worden zowel bewust als onbewust verkocht onder een verkeerde naam. Dit word veelal gedaan om een hoger prijskaartje aan de vissen te kunnen hangen. Ook worden er vaak verschillende varianten gemixt. Dit gebeurt zowel in winkels als bij particulier, maar ook bij leveranciers en zelfs bij de bron, de vangst stations gebeurt dit. Een vis word uitgevangen en in het verkeerde aquarium terug gezet. Een leverancier probeert nog net zijn laatste box voor verzending vol te krijgen en vult deze op met een andere variant, een winkel heeft 2 groepen waar gedeeltes van zijn verkocht en plaatst ze samen om zo weer een aantrekkelijke groep te creëren. Een particulier wil zijn groep aanvullen maar plaats per ongeluk een verkeerde variant bij. En zo is er genoeg waar het mis bij kan gaan. Ook veel bronnen op het net werken niet mee aan meer duidelijkheid. Juist door de verwarring worden er vaak foto’s op het net geplaatst met de verkeerde benaming wat dus ook niet positief bijdraag.

Voordat men overgaat tot het aankopen van een groep Cyphotilapia’s is het zeer verstandig om u eerst goed te verdiepen in de varianten, dit om teleurstelling achteraf te voorkomen. Door te zorgen dat men onderscheid kan maken tussen de noordelijke en zuidelijke varianten komt men al een heel eind. Vaak worden namelijk de noordelijke varianten aangeboden als bv een zaire variant. Daarna zou men nog kunnen proberen om de 3 zuidelijke varianten te gaan herkennen maar dit is vaak toch een kwestie van ervaring. Mocht u twijfelen over een aan te kopen variant probeert u dan een ervaren persoon op te zoeken die u eventueel kan adviseren en u kan helpen de varianten te onderscheiden.

Reacties
van bezoekers

Er zijn nog geen reacties.

Reactie plaatsen:

Control

Aquarium en Cichliden artikelen

Bent u op zoek naar informatie betreffende het aquarium, filtersystemen en filtersubstraat, extra randapparatuur, gegevens over het houden van tropische vissen zoals bijvoorbeeld cichliden, of wilt u een biotoop realiseren?

Dan bent u bij Cichlidenkwekers.nl aan het juiste adres!