Wanneer en hoe kan ik het geslacht van mijn Cyphotilapia herkennen.
Het seksen van de Cyphotilapia is moeilijk, maar zeker niet onmogelijk. Er zijn exporteurs, importeurs en kwekers, die het soms al bij het verkeerde eind hebben gehad. Zelfs voor deskundigen is het niet altijd duidelijk en soms zelfs moeilijk. Er zijn verschillende punten waaraan het geslacht van de Cyphotilapia kan worden vastgesteld.
1) Gedrag.
Als men ruim de tijd heeft om een groep Cyphotilapia’s in een aquarium te bestuderen, is er een kans om het geslacht van de vissen, enkel door observatie, vast te stellen. Dit is vooral het geval als de groep samen is opgegroeid of op zijn minst genoeg tijd, in een bepaald aquarium, heeft doorgebracht en zich hier comfortabel in voelt.
Wanneer een aantal Cyphotilapia’s uit dezelfde leeftijdscategorie samen zijn opgegroeid in een groep van zes of meer, dan kan men er van uit gaan dat de grootste vis een man is. De mannen groeien over het algemeen sneller en bereiken een grotere afmeting als de vrouwen. Een man zal agressief moeten vechten om de “koning” van de harem (alfa man) te worden. De grootste vis is vaak sterker en dominanter. Daarom kan er vervolgens vaak vanuit worden gegaan dat deze een man is. Mocht deze man uit de groep worden verwijderd dan zal de rangorde veranderen en zal een bèta man een groeispurt krijgen en de plek van de alfa man overnemen.
Veel nieuwe aquariumliefhebbers gaan er van uit dat uit de groep Cyphotialapia’s de grootste vis een man is en de rest vrouwen. Dit zou het geval kunnen zijn, echter het is zeker niet waarschijnlijk. De bèta mannen zullen/kunnen kleiner blijven omdat deze ondergeschikt zijn aan de alfa man in het aquarium. De mannen zullen ook agressie tonen naar elkaar toe, om de vrouwen te imponeren. Als u zorgvuldig en geduldig observeert, kunt er naar streven om een paringsdans te aanschouwen. Het mannetje helt zacht naar 1 kant met lichtelijk gevouwen vinnen. Dit wordt gevolgd door een rustig heen en weer draaiende beweging over de oppervlakte van het aquarium. Het is een mooi gebaar/gezicht en moeilijker te signaleren dan menig andere Cychlide soorten. Meestal hebben de verkopers van een groep een wat te optimistisch idee over het aantal mannen en vrouwen in de groep, dus kopers wees alert.
2) De voorhoofdsbult.
De bult op het hoofd van Cyphotilapia is eigenlijk een uitbreiding van dorsale spier. Terwijl er geen twijfel mogelijk is dat de grote oudere dominante mannetjes enorme bulten kunnen ontwikkelen, is het in geen geval een indicator voor het geslacht. Er zijn vrouwen gezien waarvan velen zullen zweren dat dit mannen waren, maar waarvan dit niet het geval is. Er zijn mannen die bijna geen bult hebben ontwikkeld waarvan men zou zeggen dat dit vrouwen zijn, maar vaak zijn dit ondergeschikte mannen. Bij alle volwassen Cyphotilapia’s ontwikkeld zich (in verschillende gradaties) een voorhoofdsbult.
3) De vinnen en kin.
De rugvin is vaak een terug komend kenmerk (maar kan ook misleidend zijn, alleen veel minder vaak dan de bult).
De rugvin is de vin bovenop de rug die dus bóven (over) de staart heen loopt. Bij vrouwen komt de rugvin vaak niet verder dan tot het einde van de staart of zelfs er voor. Bij mannen loopt deze vin meestal nog voorbij de staart zelf.
De aarsvin, dat is de vin die helemaal aan het laatste stukje van de buik zit, dus achteraan, tot bijna onder de staart: deze vin is bij mannen over het algemeen ook langer. Net als bij de rugvin loopt deze vin bij mannen verder dan de staart en bij vrouwen tot het staarteind of nog ervoor.
De buikvinnen: de vinnen voor onderaan de buik: bij mannen ook vaak veel sierlijker en langer dan bij de vrouwen.
Hierbij moet wel vermeld worden, dat deze kenmerken bij jonge dieren nog niet aanwezig zijn! Dit word pas enigszins duidelijk vanaf halfwas en bij volwassen dieren mag je hier uiteindelijk een conclusie op trekken (indien je de geslachten zelf niet kunt sexen vbw de geslachtsopeningen).
Nog een klein herkenpunt, maar heel moeilijk voor velen: de bek.
Vrouwtjes (volwassen) hebben als onderlip en onderste deel van de bekholte vaak een soort kuiltje ( kijk naar een theelepeltje wat je met de bolle kant op een vlak stuk legt, dat heeft een soort glooiing, een soort ‘kuiltje’ – weet ff geen ander woord sorry).
De mannen daarentegen hebben vaak een onderkin die vlak is, zelfs soms juist wat naar binnen glooit (leg een theelepeltje op een vlak stuk, maar nu met de bolle kant naar boven).
4) Venting of tubing
“Venting” of tubing “impliceert eigenlijk het bekijken van de geslachtsorganen van de vissen om het geslacht te kunnen bepalen. Deze procedure is de betrouwbaarste methode om het geslacht bij Cyphotilapia’s te bepalen, uiteraard met wat oefening. Bij de grotere soorten is het gemakkelijker om het geslacht te bepalen als bij de kleinere soorten. Een cyphotilapia die reeds kuit heeft geschoten is ook gemakkelijker te herkennen aangezien het schijnt dat wanneer een wijfje eieren heeft gehad, haar legbuis groter wordt.
In de afbeeldingen hieronder kunnen we het verschil tussen een mannelijke en vrouwelijke Cyphotilapia zien. Op beide afbeeldingen zijn bij de vissen 2 gaten te zien. Het gat aan de bovenkant is de anus. Het gat aan de onderkant, het dichtst bij de aarsvin, is het geslachtsorgaan. U zult opmerken dat het vrouwelijke geslachtsorgaan meer rond is en het mannelijke orgaan meer driehoekig is. Heb vertrouwen, en blijf goed kijken, oefening baart kunst.
Het hieronder afgebeelde mannelijke exemplaar is een vrij duidelijk voorbeeld, maar het ene exemplaar is moeilijker te herkennen dan het andere.
Hieronder kan men duidelijk het geslachtsonderscheid zien tussen man en vrouw. Let wel dit is alleen op deze manier te zien tijdens de ei afzetting dus tijdens het paaien.
5) De Buik
Waaraan men nog meer kan herkennen of het om een mannelijk of vrouwelijk exemplaar gaat is door het kijken naar de buik. Wel moet hierbij vermeld worden dat men hier alleen gebruik mee kan maken bij volwassen dieren. Wanneer men bij volwassen dieren gaat kijken naar de onderkant van de buik welke tussen de buikvin en aarsvin inlicht zou men kunnen zien dat bij mannen deze lijn hol naar binnen loopt. Wanneer men bij een vrouwelijk exemplaar kijkt valt op dat deze lijn bol loopt. Maar ook dit is geen geheel betrouwbaar herkenningspunt. Nogmaals de enige manier om zeker te zijn van het geslacht is door de vissen te sexen door het kijken naar het geslachtsdeel of wanneer een vrouw daadwerkelijk eieren legt kan men zeker zijn van het geslacht. Hier onder een afbeelding welke een mannelijk exemplaar weergeeft.
Er zijn nog geen reacties.