Cichliden kwekers

Varianten die niet afkomstig zijn uit de natuur en afwijkende patronen.

Onder de Cyphotilapia frontosa zijn ook varianten bekend die niet direct afkomstig zijn uit het Tanganyika meer zelf.
Dit zijn varianten die oftewel zijn gekweekt op hun aparte kleur en/of het patroon, of dieren die een chemische behandeling hebben gehad.
Varianten die hiermee bedoeld worden zijn de zogenaamde Red frontosa variant en de blackwidow.
Beiden zijn varianten afkomstig van de Burundi variant.

De black widow, ook wel de Cow frontosa en Panda frontosa genoemd zijn door gekweekte vissen.
Naar het schijnt is het begonnen met jongen afkomstig van de Burundi variant die een afwijkend patroon op het lichaam vertoonden. Hier is vervolgens op doorgekweekt waardoor het bekende strepen patroon volledig is verdwenen en er een aantal raar gevormde vlekken op het lichaam zijn ontstaan.
Uit bronnen op het internet komt naar voren dat deze dieren gecreëerd zijn in een Aziatisch bedrijf, maar naar eigen weten zit ook in Duitsland een persoon die verder is gaan kweken met deze mutatie en deze dan ook in de handel heeft gebracht.
Het gerucht ging ook dat de mutatie is ontstaan door middel van verschillende varianten te kruizen maar dit blijkt achteraf niet de oorzaak te zijn van deze mutatie variant van de frontosa.
Deze variant is zowel in de Nederlandse als Europese handel verkrijgbaar.

Red frontosa, ook wel copperband frontosa, Brown frontosa en gold barred fronts genoemd is een variant met een rode bruine tint over het lichaam.
Dat deze dieren een rode kleur over het lichaam hebben is te verklaren door de volgende 2 redenen.
In Burundi schijnen albino varianten voor te komen.
Wanneer er met deze variant word doorgekweekt zouden er rood/bruine frontosa’s naar voren kunnen komen.
Deze dieren zijn dus een gekweekte vorm.
De tweede reden waar deze variant zijn kleur aan te danken zou hebben is door de werking van chemicaliën.
Acid-burned noemen ze dit fenomeen.
De dieren die met deze chemicaliën behandeld zijn schijnen na verloop van tijd wel in kleur af te nemen.
Dit zeer dieronvriendelijke proces word uitgevoerd in het Aziatische werelddeel en vanuit daar geëxporteerd.
In de Nederlandse handel zult u deze dieren niet tot zeer zelden tegenkomen.
In Aziatische landen en in de USA worden deze dieren regelmatig aangeboden.

Afwijkende patronen

Wanneer men een zuivere groep Cyphotilapia frontosa’s of gibberosa”s in het bezit heeft kan het gebeuren dat er jongen geboren zullen worden met een afwijkend strepen patroon.
Dit kan verschillen tussen bv zwarte strepen die elkaar aanraken, meerdere strepen op 1 of zelfs beide zijden, tot geheel afwijkende patronen.
Maar dit zal niet zo extreem zijn als de door gekweekte black widow variant, er zullen altijd strepen patronen zichtbaar blijven.
Vaak word als verklaring hiervoor gegeven dat dit gekomen is door 2 verschillende varianten te kruizen met elkaar, iets wat te allen tijde voorkomen dient te worden.
Maar dit is niet altijd het geval.
Ook uit een zuivere groep kunnen deze jongen naar voren komen.

Vaak is het een combinatie tussen de ouderdieren.
Men kan uit 1 ouderpaar deze jongen keer op keer weer verwachten terwijl bv in combinatie van dezelfde man met een andere vrouw men dit niet terug ziet komen.
Vermoed word dan ook dat het toch iets te maken kan hebben met een bepaalde DNA combinatie.
Ook in het Tanganyika meer worden deze afwijkende patronen waargenomen bij de Cyphotilapia soorten.
De reden waarom we deze niet terug zien in de handel is om de simpele reden dat de hobbyisten veel geld betalen voor deze vissen en daar dan ook perfecte vissen voor terug wil zien.
Wanneer deze dieren worden gevangen zullen ze of dienen voor consumptie of ze zullen worden terug gezet in de natuur.
Deze afwijkende patronen komen in de natuur meer voor dan men vaak verwacht aan te treffen.
Op de hiernaast getoonde foto zijn jongen van de variant Mpimbwe afgebeeld welke zo’n afwijkend patroon vertonen.

Mooning

Deze uitdrukking staat voor een witte vlek in de zwarte dwarsbanden die vaak bij jonge dieren waar te nemen is.
Deze witte vlekken kan men vaak vinden in de voorste zwarte strepen over het lichaam.
Ze zullen vaak in het midden van het zwart zitten en tegen de rugvin van de vis aan.
Over het algemeen verdwijnen deze witte vlekken naarmate de dieren ouder worden.
Bij enkele exemplaren zullen deze vlekken niet verdwijnen en deze blijven dan ook permanent aanwezig.

Black spots, zwarte schubben

Wanneer men een wildvang groep Cyphotilapia’s aanschaft is er de mogelijkheid dat een exemplaar of meerdere de zogenaamde “black spots” op het lichaam hebben.
Dit zijn schubben vaak zichtbaar in de witte strepen over het lichaam die zwart zijn gekleurd.
Er zijn hier meerdere theorieën over maar geen enkele is daadwerkelijk met 100% vastgesteld.

Sommigen vermoeden dat de black spots worden veroorzaakt door de larve van de parasieten, Cercaria en Metacercaria.
Maar deze theorie word ook door velen als niet juist bestempeld.

Sommigen geloven dat het brandwonden van stikstof zijn welke ze oplopen tijdens het transport vanaf het meer.
Gedacht word dat sommige dieren te diep naar de bodem afzakken en door de zogenaamde “dead zone” (dood water) brandwonden oplopen. Deze brandwonden zouden de “black spots” zijn.

Er word zelfs beweerd dat enkele fanatieke personen ze zelf aanbrengen om de dieren te kunnen verkopen of ermee te kunnen pronken alszijnde wildvang exemplaren.
Er word namelijk gezegd dat black spots alleen voorkomen bij wildvang en pondbred Cyphotilapia’s.
Of dit zo is, is niet met zekerheid te vast te stellen.
Wat wel zeker is, is dat de Cyphotilapia’s met de black spots aan iets anders worden blootgesteld als nakweek dieren in onze aquariums, daar zijn de spots namelijk nooit bij waargenomen.
Deze laatste theorie is natuurlijk van der zotte en kan als niet waar worden beschouwd.

Welke theorie wel zeer overtuigend is en uitgesproken is door een zeer gerenommeerd en gerespecteerd persoon welke al jaren met cichliden werk is de volgende:

Het voorkomen van de black spots op de vissen varieert per vangstlocatie. Op sommige plekken worden de vissen met black spots in grote hoeveelheden waargenomen op andere locaties zelden.

De black spots zouden geen littekens, parasieten oid zijn maar een soort van melanoom, een huidziekte vergelijkbaar met huidkanker.
Alleen is dit niet gevaarlijk, nadelig of dodelijk voor de vis, deze zal hier op geen enkele manier last van ondervinden.
De black spots komen overigens ook voor bij enkele Tropheus varianten.

In het verleden zijn er mensen die de schubben hebben verwijdert, deze zeggen dat de nieuwe schubben die er voor terug komen de normale kleur hebben.
Maar dit is niet aan te raden want het is zeker een stressvol proces voor de dieren welke niet nodig is.
Het is enkel alleen een schoonheidsfoutje.
Bij sommigen exemplaren zijn de spots binnen aanzienlijke tijd ook weer verdwenen.
De spots blijven dus niet altijd permanent aanwezig.

Website auteur: www.mopampa.nl