Wat verstaan wij onder rijping van een aquarium en wat is het nut er van?
Met rijping van een aquarium bedoelt men de periode, die verstrijkt tussen het ogenblik dat men zijn aquarium heeft ingericht, en het moment dat zich alle nuttige en nodige bacteriën in voldoende mate hebben ontwikkeld.
De soorten bacteriën die zich gedurende dit rijpingsproces ontwikkelen, moeten in een bepaalde verhouding in ons aquarium voorkomen, zo niet is er ergens een zwakke schakel in ons systeem, en het is juist deze schakel die kan zorgen voor een verstoring van ons biologisch evenwicht.
Het mag nooit de bedoeling zijn het tekort aan de ene soort bacteriën te compenseren door het overmatig laten ontwikkelen van een andere soort.
Dit is totaal nutteloos en kan zelfs nadelige neveneffecten veroorzaken in onze waterhuishouding.
Een goed evenwicht in onze bacteriecultuur zal het wel en wee bepalen van onze levensgemeenschap in het aquarium.
Wie het zonder deze nuttige microscopische organismen wil rooien, zal zich moeten behelpen met een massa gesofistikeerde apparaten die ons aquarium zal laten uitschijnen als een scheikundige fabriek; dat is nu juist wat wij moeten vermijden.
Welke factoren zijn bepalend in deze kringloop?
- Het soort water met daarin al of niet opgeloste mineralen.
- De stofwisseling producten zoals koolzuurgas, uitwerpselen, onbenut voedsel en kadavers.
- Planten in groei of afstervend.
- Bacteriën die dagelijks met miljoenen ten gronde gaan.
Samen vormen deze stoffen een belangrijke belasting (vervuiling) van ons milieu.
Het zijn dan nog in het algemeen organische afvalstoffen zoals koolhydraten (suikers, zetmeel), eiwitten en vetten die sterk bepalend zijn voor het al dan niet aanwezig zijn van, u weet wel: nitraat, nitriet, ammonium en ammoniak.
Dit laatste element kunnen wij missen als kiespijn.
Deze stoffen moeten in hun kleinste bouwstenen worden afgebroken alvorens zij door dier of plant kunnen opgenomen worden.
Het hoeft niet meer gezegd: het opstarten is van primordiaal belang voor het toekomstig leven in ons aquarium.
Alvorens de vissen in hun nieuw milieu worden ondergebracht moet ons water geënt worden.
Dit kan op verschillende manieren gebeuren:
1. Natuurlijke enting:
In de atmosfeer zweven steeds sporen of cysten van bacteriën die zich in een warme, vochtige en voedselrijke omgeving terug tot bacteriën ontwikkelen.
Nadeel van dit proces: deze spontane rijping duurt zeer lang.
2. Geforceerde enting:
Deze vlugge methode bestaat uit het toevoegen van bacteriën afkomstig uit een ander aquarium of uit een goed draaiend biologische filter, op voorwaarde dat er geen resten van ziektekiemen of medicijnen voorkomen.
3. Door middel van bosgrond:
In feite gaat het hier om thee van bladgrond van loofbomen.
In de bodem van een loofbos vinden wij tussen het vergane blad alle mogelijke bacteriën die organische stoffen kunnen ontbinden.
Wij nemen bijvoorbeeld een kilo goed vergane bladgrond van eik of berk, en roeren deze in enkele liters zout of zoet water (naargelang het aquarium).
Daarna laten wij de vaste delen bezinken en gieten het heldere water in het biologische filter.
Wellicht zal het water bruin kleuren ten gevolge van deze looistoffen.
Dit is niet van groot belang voor mensen die van “tropenwater” houden en zelf producten toevoegen om het water er te laten uitzien als de Rio Negro.
Men mag dit proces zelfs herhalen om de bacteriën populatie op peil te houden.
Volgens de conservator van Artis Amsterdam is deze methode veruit de beste.
Er zijn nog geen reacties.